Pse Thanksgiving, Dita e Falënderimeve, mirënjohja përbën thelbin e kombit amerikan

Nga Rafael Floqi

Më shumë se katër shekuj më parë, një grup burrash dhe grash angleze festuan korrjen e tyre të parë të suksesshme në një botë të re me amerikanët vendas që luajtën një rol të rëndësishëm për ta bërë të mundur.

Vetëm një vit më parë, Pelegrinët u nisën nga Anglia, duke duruar një udhëtim të pabesë 66-ditor përtej oqeanit për të ndërtuar një shtëpi të re. Dihet pak për detajet e sakta të anijes së tyre, Mayflower, por ka të ngjarë të ishte një lloj anijeje me vela e njohur si karakë, afërsisht 100 këmbë e gjatë dhe 25 këmbë e gjerë, dhe e bërë tërësisht prej druri. Megjithatë, ne e dimë se ata erdhën në Amerikë me pak burime, por të udhëhequr nga dy parime të qëndrueshme – guximi dhe besimi. Ato parime janë thurur në strukturën e kombit tonë të madh sot. Këmbëngulja e tyre në kohë të vështira të paimagjinueshme na lejon liritë që gëzojmë sot.

Ne duhet të mbajmë sot në zemrat tona frymën e falënderimit që pelegrinët kishin në vitin 1621. Ndërsa mblidhemi së bashku me familjet tona në shtëpitë tona këtë vit, është e rëndësishme që të gjejmë kohë për të reflektuar dhe për të falënderuar për bekimet tona të shumta që kemi marrë gjatë vitit të kaluar. Ndoshta asnjë ditë nuk fton aq shumë reflektim personal sa bën Dita e Falënderimeve.

Me kalimin e viteve, Dita e Falënderimeve u zhvillua. Në vitin 1789, Presidenti Xhorxh Uashington lëshoi një shpallje që shënonte një ditë kombëtare falënderimi për të njohur rolin e providencës në themelimin e kombit të ri si dhe hartimin e dokumentit tonë udhëzues, kushtetutës. Proklamata vë në dukje, “që pastaj të gjithë të bashkohemi për t’i bërë Atij falënderimet tona të sinqerta dhe të përulura – për kujdesin dhe mbrojtjen e tij të sjellshme për njerëzit e këtij vendi përpara se të bëheshin komb…”

Në 1863, Presidenti Abraham Lincoln e shpalli atë një festë kombëtare – një ditë falënderimi në mes të një lufte që ndau kombin tonë dhe shumë familje Kentaki. Fjalët e shpalljes së Linkolnit janë të përshtatshme edhe sot, pasi na kujtojnë se ka gjithmonë diçka për të cilën duhet të jemi mirënjohës: “Viti që po afrohet drejt fundit, ka qenë i mbushur me bekimet e fushave pjellore dhe qiejve të shëndetshëm. Këtyre bujarive, të cilat shijohen vazhdimisht, saqë jemi të prirur të harrojmë burimin nga vijnë, u janë shtuar të tjera, të cilat janë të një natyre kaq të jashtëzakonshme, saqë nuk mund të mos depërtojnë dhe të zbutin edhe zemrën që zakonisht është e pandjeshme. për providencën gjithnjë vigjilente të Zotit të Plotfuqishëm. Në mes të një lufte civile me përmasa dhe ashpërsi të pashoqe, e cila ndonjëherë u është dukur nga shtetet e huaja se ftojnë dhe provokojnë agresionin e tyre, paqja është ruajtur me të gjitha kombet, është ruajtur rendi, janë respektuar dhe respektuar ligjet, dhe harmonia ka mbizotëruar kudo, përveç në teatrin e konfliktit ushtarak…”

Sot, Dita e Falënderimeve qëndron si një simbol i mirënjohjes, familjes dhe festës. Ndërsa festojmë, le të nderojmë historinë që na bashkon. Në këtë Ditë Falënderimi, le të kujtojmë pionierët dhe patriotët amerikanë që me guxim dolën përpara nesh për të bërë një jetë në një botë të re. Le të jemi mirënjohës për ushtrinë tonë për mbrojtjen e vendit tonë të madh, dhe aktet e tyre të heroizmit dhe sakrificës që na mbajnë të sigurt. Falënderojmë gjithashtu fqinjët tanë që u shërbejnë bashkëkombësve që kanë nevojë për një dorë ndihme dhe ata që e vënë veten në rrezik për të mbrojtur komunitetet tona.

Sot ka teori që synojnë të rishkruajnë vlerat e vërteta të shoqërisë amerikane. Për shumë amerikanë, imazhi i Ditës së Falënderimeve është një i unitetit të supozuar: mbledhja e “Pelegrinëve dhe Indianëve” në një festë harmonike. Por ky version errëson të vërtetën e ashpër, të zhytur në kolonializëm, dhunë dhe keqinterpretim. Duke eksploruar perspektivën indigjene për Ditën e Falënderimeve, ne jo vetëm që mund të dallojmë disa nga nuancat e dekolonizimit, por të fitojmë një kuptim më të thellë të historisë amerikane. Versioni i pastruar i Ditës së Falënderimeve neglizhon të përmendë dhunën, vjedhjen e tokës dhe shkatërrimin e mëvonshëm të popullsive indigjene. Është e panevojshme të thuhet se kjo shkakton shqetësim të jashtëzakonshëm për ata prej nesh që janë ende duke u lëkundur nga trauma e këtyre ngjarjeve në komunitetet tona. Duke rifituar histori dhe praktika autentike, dekolonizimi kërkon të nderojë vlerat, identitetet dhe njohuritë indigjene. Kjo qasje është një evolucion konstruktiv: në ç kolonizimin e Ditës së Falënderimeve, ne e pranojmë këtë të kaluar të dhimbshme ndërsa ri imagjinojmë jetën tonë në një mënyrë më të vërtetë. Por historia është ajo që është. Nuk mund ta shohësh apo mohosh historinë me syrin e sotëm. Sepse që të mos preken ndjenjat e dikujt për shkak të etnisë, fesë racës, pse ashtu mohon thelbin e këtij kombi të ndërtuar mbi lirinë.

Ne jemi riorganizuar në thelb si familje, si njerëz. Ne e përballojmë botën ndryshe, duke mbajtur humbjen, në tërbim dhe në trishtim. Këtë sezon festash, këtë vit, të tjerë të panumërt na janë bashkuar në këtë vend. Në këtë kohë humbjeje masive, pasi shumë njerëz do të pyesin se si t’i shtrojnë tryezat e tyre, ose nëse do të jenë në gjendje të mblidhen fare, unë vazhdoj të pyes veten nëse çelësi për të parë njerëzillëkun njëri-tjetrit është në njohjen disi se sa universale është e tmerrshmja. Natyra e vazhdueshme e humbjes është, sa njerëzor na bën, sa të brishtë, sa thelbësore është çdo ditë, kur askush nga ne nuk ka asnjë ide për të nesërmen. Pyes veten se si ne të gjithë mund të ecim përpara, jo vetëm siç vjen çdo festë, por kur kalon çdo ditë, jo më mirë, por e ndryshuar.

Jemi larg përfundimit, por kemi bërë përparim dhe për këtë jam mirënjohës. Ndërsa shikoj prapa në vitin e kaluar, jam i mbushur, siç shpresoj edhe ju, me një ndjenjë të thellë mirënjohjeje për atë që kemi arritur. Do të dëshiroja edhe një herë t’ju uroj të gjithë shqiptaro- amerikanëve, gëzuar kjo nuk është një ditë për të ngrënë Gjelin e detit, por për të falënderuar ju dhe të dashurit tuaj të dashur, një festë e familjes së bashkuar. Ditën e Falënderimeve më të mira së bashku. Faleminderit

Gëzuar Thanksgiving