Albert Vataj
Ende kjo pyetje mbetet pa përgjigje.
Një kërkim të ngulmët në internet do të jetë i pamjaftueshëm për të mësuar për një detaj shumë të rëndësishëm për Migjenin e madh. Edhe pse në botimet e ndryshme, në prononcimet e historianëve dhe studiuesve, ende 13 tetori 1911 dominon si ditëlindja e poetit. Për kureshtinë e lexuesve, admiruesve të shumtë të Migjenit dhe një pasaktësie verbuese në portale të ndryshme, po publikoj Certifikatën e Lindjes së Migjenit, faksimile e cila është publikuar në botimin e vitit 1989, përgatitur nga Moikom Zeqo dhe me parathënie të Ismail Kadare dhe botuar nga “Naim Frashëri”.
![](https://vatrafederation.com/wp-content/uploads/2023/10/22528883_10214022626790689_2438878138105063972_o-702x1024.jpg)
Sipas kërkesës së tij, siç edhe saktësohet në diçiturën që shoqëron famsimilen, është korrigjuar ditëlindja duke përcaktuar 30 Shtator 1911 si dita dhe viti i saktë lindjes së poetit. Ky dokument sikurse është lehtësisht e verifikueshme edhe në faksimile e cila ndodhet në Muzeun Historik të Shkodrës, është lëshuar më 26 janar 1937, kur Migjeni ishte 26 vjeç, kishte përfunduar “Vargjet e Lira” dhe ushtronte profesionin e mësuesit në Gjimnazin “28 Nëntori”, Shkodër.
Midis dokumenteve të kohës, jo të sakta, është edhe një pasaportë e Migjenit e vit lindjes më 1909.
Në Muzeun Historik të Shkodrës ruhen gjithashtu në origjinal dorëshkrimet e krijimtarisë së Migjenit, si dhe stilografi me të cilin ai ka shkruar kryeveprat e letërsisë shqipe.
Ndër artefaktet më interesante është edhe kërkesa për vazhdimin e lejes se pushimit rreth 20 ditë para vdekjes, kërkesë që se ka përfunduar asnjëherë. Gjithçka që ka të bëjë me “Poetin e mjerimit” është e ruajtur dhe gjendet e ekspozuar për publikun dhe studiuesit. Ka shumë të vërteta të diskutueshme dhe vijojnë të mbeten të tilla për fatin e keq të mungesës së fakteve dhe dëshmive që rrëzojnë të shkuarën dhe korrigjojnë historinë. Por e vërteta e ditëlindjes së Millosh Gjergj Nikolla-Migjeni, një e vërtetë kokëfortë, e dokumentuar dhe e publikuar disa herë vijon të jetë e verbër, ngulmon të dezinformojë. Kjo neglizhencë e patolerueshme dhe kjo joshje për të pranuar të mbetemi të gënjyer, jo vetëm denigron figurën dhe veprën e poetit, por shpërdoron çdo ndjenjë pranimi dhe admirimi që ne kemi për vargjet e tij monumentale.